Féminicide

‘Na 101 dode vrouwen pakt de Franse regering nu huiselijk geweld aan’, lees ik in de Nrc. Dit is waarschijnlijk nog maar het tipje van de ijsberg. Een ijzige stilte valt er bij mij. Wat speelt zich nog meer af achter alle deuren? De net-niet doden, de kinderen die er rondlopen. Ik lees over Nederland dat wij momenteel ieder jaar zo'n 200.000 slachtoffers van ernstig huiselijk geweld hebben. Daarmee is het de meest omvangrijke vorm van geweld in onze samenleving. Net als in Frankrijk mogen we met elkaar aan een héle grote ronde tafel gaan zitten en ons de vraag stellen: wat ligt eraan ten grondslag dat in onze meest intieme samenlevingsvorm een van de meest agressieve vormen van interactie plaatsvindt? Als je ten diepste van jezelf houdt dan kan je het niet over je hart verkrijgen om ook maar iemand pijn te doen.

Ingezonden brief aan de Nrc op 4 september