Het menselijk drama toen en nu

Na de Turkse invasie in Noord-Syrië worden wellicht een miljoen Syrische vluchtelingen aldaar gehuisvest. NRC-correspondente Carolien Roelants zet uiteen in haar column dat al eerder in januari 2018 in het westelijk gebied Afrin na de Turkse bezetting een ontkoerding en een verturking heeft plaatsgevonden. Een beproefd eeuwenoud concept: een deal tussen de grootmachten, het verdrijven en/of herplaatsen van mensen en het gebied heropvoeden. Voorbeelden ten over: elders én terug in de tijd. Grootmachten blijven de spelregels bepalen toen en nu. En de mensen, de burgers? Die pakken de levensdraad weer op, passen zich aan om te overleven, om verder te kunnen en willen leven. Ergens komt er dan weer een moment dat ‘het’ oplaait en de geschiedenis zich herhaalt. Wanneer gaan wij mensen écht stil staan en nemen we een stap naar achteren met elkaar van dit repetitive schouwspel? De vraag die bij mij opkomt is: waarom laten wij, jij en ik, in ons dagelijks bestaan toe, dat wij elkaar als minder gaan zien, dat ik jou ga ont-menselijken en vervolgens ik jou verdrijf uit mijn bestaan? Wat mij opvalt, is heel veel ‘ik’ in het drama.

Ingezonden brief op 14 oktober n.a.v. een column in de NRC